Singapur'daki sanat sergileri: Kavşaklar Galerisi 'Yanan Manzaralar' ve 'Yüzeyin Ötesinde'

Hanibal Srouji, "Alacakaranlık", 2016, ateş, akrilik, tuval, 75 santimetre. Görüntü Kesişim Galerisi'nin izniyle

2012'den bu yana, Kesişim Galerisi sessizce kaliteli sanat repertuarını ve sanatçıları beslemeye derin bir bağlılık inşa ediyor. Galeri'nin yaklaşmakta olan gösterileri 17 Mart'tan 30 Nisan'a kadar 'Burning Landscape' ve 3 Mayıs'tan 18 Haziran'a kadarki 'Beyond The Surface' (Çin'in Ötesinde) gösterileri, Çin mürekkebi, Batı resmi, video, enstalasyonlar ve seramikler arasında bir diyalog yaratan işbirliklerini sergiliyor.

Yanan Manzaralar

Genellikle affetmeyen, yıkıcı bir güç olarak görülen “Yanan Manzaralar” daki sanat eserleri, ateşi estetik bir güzellik unsuru olan yaşam veren bir kuvvete, yin ve yang'ı dengeleyen yaratıcı bir ortama ve huzur ve pozitifliğin ifadesine dönüştürür. Sergi, iki Fransız Lübnanlı sanatçı Tania Nasr ve Hanibal Srouji'nin sanatsal özgürlük ifadelerini sergiliyor. Hem Nasr hem de Srouji, 1975'ten 1990'a kadar süren Lübnan İç Savaşı'ndan kaçmaya zorlandı ve Nasr’ın seramik eserleri, Srouji’nin resimleri ve enstalasyonu ile hatırlanan ve keşfedilen coğrafyalardan samimi duygusal manzaralarla birlikte bahsediyor.

Fransız Lübnanlı sanatçı Tania Nasr. Görüntü Kesişim Galerisi'nin izniyle

2014'te tanıştıklarında, her iki sanatçı da yaratıcı süreçleri ile sanatın rolü arasında sadece kendini ifade etmenin ötesinde ve daha geniş, küresel bir sanat ve sanat yapma vizyonunun eklemlenmesi olarak bir sinerji gördü.

Ateşle birleştiğinde, ressamın Srouji’nin ‘Tondos’ serisindeki dairesel formu, Nasr’ın küresel seramik eserlerinin biçimine ve niyetine yanıt verir. Srouji, dairesel formları “ötesine bakabileceğimiz ruhun açıklıkları” olarak görüyor ve yeniden hayal etmeye ve umut etmeye başlıyor. Barış ve iyimserliği ileten sanat eserlerinin bu ortak vizyonu ile işbirlikleri uyumlu bir şekilde akıyordu. Her sanatçı, dilin ötesine geçen değişimlerde sezgisel olarak diğerini yankıladı; tuval üzerine doğrudan uygulanan bir renk, kil üzerinde çalışan ellerin duygusallığını nasıl yansıtıyordu.

Fransız Lübnanlı sanatçı Hanibal Srouji. Görüntü Kesişim Galerisi'nin izniyle

Her ikisi de, kendi ortamları aracılığıyla, ateşin yıkımının hızlı vahşeti aşmanın, yaratılış ve dayanıklılığın yüce bir ifadesini kandırmak için zaman ayırdıklarını ifade ediyorlar. Yangının Nasr’ın seramiklerini şekil ve renkle doğduğu yerde, Srouji tuvali bir kaynak makinesinden çıkan bir ateş izi ile işaretler. Eğer ateş saf enerji olarak görülebilirse, o zaman inşa etme ya da yok etme potansiyeli insanlığın yaptığı seçimlerde yatmaktadır.

Srouji’nin ‘İyileştirme Bantları’ serisini ve Nasr’ın seramiklerini içeren serbest yüzen tuval şeritleri, parçalar bir arada çalıştıkça "yatay bir akışa" sahiptir; insanlığın birlik içindeki gücünün bir alegorisi. Hem Nasr hem de Srouji, sanatın ışığı nasıl kutlayabileceğini ve varlığımızı iyileştirmek ve yükseltmek için bize meditatif bir alan sunabileceğini hatırlatıyor.

Tania Nasr, "Deniz kenarında", 2015, kil, açık sır, kobalt mavisi, 18 x 15 x 117 santimetre karıştırın. Görüntü Kesişim Galerisi'nin izniyle

Yüzey Ötesi

İnsan vücudunu anıların deposu olarak inceleyen 'Yüzeyin Ötesinde', Çin'in mürekkep resimlerini, videosunu, heykelini ve enstalasyonunu ve kavramsal sanatını bilinçaltı araştırmak için kullanır. Hélène Le Chatelier'in bu yeni dizisi, vücudumuzun bilgeliğine battığımızda ortaya çıkan iç manzaraları göstermektedir; kırılganlıklarımızın ve güçlü yanlarımızın, ego ve korkumuzun, sevgi ve gölgelerimizin çeşitliliğini ortaya çıkarmak. Zamanımızın samimiyetlerini sorgulayan eserleri, içgözlem için yer tutar, böylece her insan gizli iç benliklerinin genişliğini yaşayabilir. Burada Le Chatelier, içselliğimizin ve bedenlerimizle ilişkimizin başkalaşımına karşı birlik duygumuzu gözlemler.

Hélène Le Chatelier, "İç Manzara 13", 2017. Kavşak Galerisi'nin izniyle

Sosyal medya çağında cilt ve ekran arasındaki sınırların bulanıklaşmasını yansıtan bu sergi, Le Chatelier'in bir kurulumun bir parçası olarak ilk kez videoya sahip olacağını işaret ediyor. “Her ortam, tek bir kavramın farklı bir yönünü keşfetmeme izin veriyor. Aynı yün topundan farklı ipler çekmek gibi ”. Butoh dansçısı Syv Bruzeau ile işbirliği yapan video, bedenlerimizin karanlığını ve nüanslarını dinlememizi istiyor. Le Chatelier, çevrelerine tepki gösteren hücrelerin görüntülerini eklemek için bir bilim adamı ve araştırmacı olan Virgile Viasnoff ile de işbirliği yaptı. Sosyal medyanın aşırı pozlanması karşısında, video insanları iç dünyalarındaki alana geri getiriyor.

Benliğin karmaşıklığı, kişisel deneyimlerin bir bileşimidir ve bu sergi için yaratılan Le Chatelier heykeli ile kişiselleştirilmiştir. Günlük olayları temsil eden gazetenin dış katmanları mürekkep katmanlarıyla kaplanır, sosyal cephelerimizi yansıtırken, kalp gizli bir mesaj ve kilin iç çekirdeğidir. Le Chatelier bunu, en derin ilişkilerimizde bilinmeyenin kabulü olmayı sevmeye benziyor.

Fransız sanatçı Hélène Le Chatelier. Görüntü Kesişim Galerisi'nin izniyle

Le Chatelier’in gösterisi, veri özgürlüğü ile tartışmalı mahremiyet arasındaki ikilemi, insan bağlarının oynaklığı ve benlikle bağlantıyı sorguluyor. İnsan durumu, aslında sürekli olarak değiştiği ve bu nedenle geçici ve geçici olduğu zaman kalıcı görünebilir.

Bu makale Pamela Ng tarafından yazılmıştır ve aslen Art Republik 14'te yayınlanmıştır.